Etiquette en carriere

Het volgende verhaal speelt zich zo’n 10 jaar geleden af in een conferentieoord waar trainees in dienst van een grote organisatie werden opgeleid. De hoofdtrainer was een zéér pittige dame van in de vijftig die goede contacten met het personeel van het oord onderhield. En daar had ze een goede reden voor.

De trainees volgden gedurende het traject verschillende meerdaagse trainingen. Na afloop gingen ze de bar in. Iedereen kreeg een eigen kaart, maar de kosten voor de alcoholische geneugten kwamen op rekening van de organisatie waar ze in dienst waren. De trainster checkte met enige regelmaat deze kaarten op onbeschaafd drinkgedrag. Bovendien won ze informatie in over hoe de trainees met het personeel in het oord omging. Tijdens de trainingen had ze immers te maken met ‘gewenst gedrag’. Door de beschreven checks vielen een aantal mensen zodanig door de mand dat afscheid van ze genomen werd. Deze dame was overigens een intern trainer.

De meeste trainers in mijn omgeving zijn van mening dat je geen informatie over het functioneren van cursisten/trainees door mag geven aan de hr-afdeling. Dat beïnvloedt de vertrouwensband en gedrag van cursisten tijdens bijeenkomsten. Of iemand moet het wel erg bond maken. Nu lijkt deze vorm van integriteit te worden ingehaald door de economische malaise. Tijdens een intervisiebijeenkomst vertelde een collega dat hij te maken had met een groep mensen waarvan de intrinsieke motiviatie grotendeels laag was. Bij drie jonge mensen droop de zelfgenoegzaamheid eraf. “Nog geen dertig jaar oud en ze zijn ervan overtuigd dat ze alle kennis en vaardigheden al in de pocket hebben.”  “Als ze aan de slag gaan met een subgroepopdracht waar ze in een te krappe tijd met een plan van aanpak moeten komen, dan is slechts één ding belangrijk: als we dit snel afhandelen, kunnen we na tien minuten koffie drinken!” “De inhoud van de presentaties zijn stuk voor stuk om te huilen.” Mijn collega vertelde voorts dat tijdens één van de bijeenkomsten een vrouw van de hr-afdeling een toespraak had gehouden over de stand van zaken binnen het bedrijf en dat er een grote kans was dat een aantal contracten niet verlengd zou worden. Daarna was het lunchtijd. Tijdens de lunch vroeg de hr-dame aan de collega openheid van zaken te geven over het gedrag en niveau van de cursisten. Hij besloot open kaart te spelen en lichtte haar in over het gebrek aan motivatie en beschaafd gedrag bij het drietal. Dit sloot overigens aan bij de indruk die de hr-dame al had.

Toch zat mijn collega met deze gang van zaken in zijn maag. Had hij dit wel mogen doen? Is dit wel integer? Of mag weleens duidelijk worden dat als je iets bereiken wilt je daarvoor hard moet werken. Ook tijdens trainingsbijeenkomsten!